Անդերսոնի Սահմանադրություն

Անդերսոնի Սահմանադրություն;
Տեսակ	foundational text? և գրական ստեղծագործություն
Հեղինակ	James Anderson?
Հրատարակվել է	1723
	Constituciones de Anderson

«Անդերսոնի Սահմանադրություն» (անգլ.՝ Anderson's Constitutions, ինչպես նաև` «Անդերսոնի օրենսգիրք», «Անկախ որմնադիրների սահմնադրություն» կամ «Կանոնագիր»), մասոնական Սահմանադրություն, որը ստեղծվել է 1723 թվականին բրիտանացի մասոն Ջեյմս Անդերսոնի կողմից (1738 թվականին խմբագրված)։ Տպագրվել է Լոնդոնում (1723) և ԱՄՆ-ում (1734)^[1]։

Պատմություն խմբագրել

1717 թվականին լոնդոնյան 4 մասոնական օթյակները, միաբանվելով Լոնդոնի և Վեստմինստերի բարձրագույն օթյակում, Անդերսոնի եղբորը պատվիրել են կազմել կանոնադրությունների ժողովածու՝ փոխառելով դրանք որմնադիրների եղբայրության փաստաթղթերից և կիրառելով ժամանակի նոր պայմանների համատեքստում^[2]։

Այդ ժողովածուն, որը տպագրվել է «Մասոնների սահմանադրությունը, որը պարունակում է ամենահին ու հարգարժան եղբայրության պատմությունը, օրենսգիրքը, կանոնները, հրահանգները և այլն, որն օգտագործվում է մասոնական օթյակում» անվամբ, դարձել է ֆրանկմասոնության միության հիմքը։ Տեքստը պարունակում էր մասոնների հակիրճ պատմությունը՝ աշխարհի արարումից սկսած, շինարարանական արվեստի պատմությունը՝ քարագործների եղբայրության պատմություններից վերցված, ինչպես նաև 1717 թվականի մեծ օթյակի որոշմամբ հավաքված «Հին պարտականությունները կամ հիմնական կանոնները» և «Ընդհանուր որոշումները»։

Միության զարգացման գլխավոր նախապայմանը պետք է լիներ այն արգելապատնեշների փլուզումը, որոնք մարդկանց բաժանում էին տարբեր, գլխավորապես՝ կրոնական խմբավորումների։ Այդ պատճառով Սահմանադրության հիմնական օրենքը նվիրված էր կրոնի հանդեպ մասոնի վերաբերմունքին։ Տեքստի համաձայն՝ մասոնական օթյակները բաժանվում էին երկու խմբի՝ անհատական և ընդհանուր, այսինքն՝ բարձրագույն։ Աստիճանակարգային մակարդակներն էին՝ աշակերտ, ենթավարպետ և վարպետ։ Բացի դրանից կար վերակացուի հատուկ կոչում։ Ընտրություններն անցկացվում էին տարին մեկ անգամ, իրավասությունները տրվում էին մեկ տարով։ Յուրաքանչյուր եղբայր պետք է պատկաներ ինչ-որ օթյակի և ենթարկվեր նրա ինչպես հատուկ, այնպես էլ ընդհանուր որոշումներին։ Որպես օթյակի անդամ ընդունվում էին բարեկիրթ, ազնիվ, ազատածին և հասուն տարիքի (25 տարեկանից ոչ պակաս, կանայք չէին ընդունվում) անձինք, ընդ որում՝ նոր եղբայր ընդունելու համար հարկավոր էր բոլոր ներկա անդամների համաձայնությունը։ «Սահմանադրությունը» հրեաների համար մուտք բացեց դեպի մասոնություն^[3]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ http://www.fraternidadeserrana.com.br/Constitui%E7%E3o%20de%20Anderson1.htm Արխիվացված 2010-07-08 Wayback Machine Fraternidade Serrana - Constituição de Anderson
↑ Bernheim 2008
↑ MINGARDI, Cezar Alberto. Sois maçom? Pág 45. São Paulo. Madras Editora. ISBN 978-85-370-0400-5

Գրականություն խմբագրել

«Франк-масонство». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
«Масонство». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հրեական հանրագիտարան: In 86 Volumes (82 Volumes and 4 Additional Volumes). St. Petersburg. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)

Արտաքին Հղումներ խմբագրել