Աբեղոյ Աբեղյան
Աբեղոյ Աբեղյան նաև Աբեղի Աբեղյան (մ.թ.ա. 2-րդ դար), Աբեղյանքի իշխան, Արքունիքի սպասարարման և գահավորման նախարար, Աբեղյանների նախարարական տոհմի նահապետ։ Հավանաբար Աբել Աբեղյանի թոռը։
| Աբեղոյ Աբեղյան | |||
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| Մ.թ.ա. 2-րդ դար | |||
| Մասնագիտություն՝ | Արքունիքի սպասարարման և գահավորման նախարար | ||
| Ազգություն | Հայ | ||
| Դավանանք | Հեթանոսություն | ||
| Դինաստիա | Աբեղյաններ | ||
Ըստ Մովսես Խորենացու, մոտ մ.թ.ա. 160 թվականին Մեծ Հայքի արքա Արտաշես Ա-ն հիվանդանում է Մարանդի Բակուրակերտ ավանում։ Աբեղոյի խնդրանքով Արտաշես Ա-ն նրան ուղարկում է Եկեղյաց գավառ՝ Երիզա, Արտեմիսի մեհյանը, որպեսզի կուռքերից բժշկություն և երկար կյանք խնդրի թագավորի համար։ Աբեղոյը դեռ ետ չդարձած, մահանում է Արտաշես Ա-ն[1]։ Ըստ Խորենացու Աբեղոյը ճարպիկ, շողոքորթ և հաճոյախոս մարդ էր։
Ըստ Հրաչյա Աճառյանի, Հայոց անձնանունների բառարանի՝ ոչ թե Աբեղոյի խնդրանքով է նա գնում, այլ նրան ուղարկում են Երիզա՝ Անահիտ աստվածուհուց բժշկություն և երկար կյանք խնդրի թագավորի համար[2]։ Այստեղ Արտաշես Ա-ի փոխարեն հանդես է գալիս Արտաշես Բ-ն, որը ըստ Միքայել Չամչյանի մահացել է 128 թվականին, իսկ Աբեղյանների նահապետի անունը գրված է Աբեղի (Աբեղեայ)[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- «Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան, 1942 թ. Հատոր 1, Ցուցակ 1, Էջ 16
- «Հայոց Պատմություն», Մովսես Խորենացի, 1961, Երևան, Գլուխ Բ. կ, էջ 217
- «Պատմութիւն Հայոց։ Ի սկզբանէ աշխարհի մինչև ցամ Տեառն» Միքայել Չամչյան, 1784, հատոր Ա, Վենետիկ, էջ 350